Prawidłowy model finansowania biznesu jest jedną z podstaw do osiągnięcia sukcesu na rynku. W zależności od etapu rozwoju, na którym znajduje się obecnie firma, różne formy finansowanie są uznawane za bardziej dostosowane do aktualnych potrzeb.
Jako pierwszą fazę rozwoju wskazuje się „Pre-seed”. Jest to etap najbardziej początkowy, będący zalążkiem rozwoju na przyszłość. Na tym etapie funkcjonowania budowa firmy opiera się o zasoby własne przedsiębiorcy, czy też w oparciu o zasoby rodziny i znajomych, którzy w zamian za kapitał mają w przyszłości uzyskać udziały, czy też inną formę bonifikaty.
Dla następnej fazy rozwoju firmy (tj. seed stage) ważne jest zapewnienie dostępu do wiedzy (np. mentorzy, specjaliści) oraz infrastruktury podstawowej (np. coworking) czy specjalistycznej (np. laboratorium). Na tym etapie działalności młode firmy korzystają z Akcelatorów, czy też inkubatorów. Pojawiają się tu również aniołowie biznesu, którzy dokonują inwestycji swojego kapitału w spółki z określonymi biznesplanami, w zamian za udziały.
Kolejną fazą rozwoju jest „Startup stage”, gdzie w finansowanie wkraczają Fundusze private Equity i Venture Capital, jak również rządowe programy ze środków publicznych. Etap ten dotyczy spółek, które są już blisko osiągnięcia progu rentowności, mają już gotowy produkt i przykładowo chcą zwiększać swoje moce produkcyjne. Finansowanie poprzez transakcje o charterze kapitałowym jest popularną formą inwestycji VC w Polsce (objęcie nowo wyemitowanych udziałów w ramach podniesienia kapitału w spółce).
Dalszym etapem rozwoju firmy jest „Development stage”, gdzie finansowanie może odbywać się z rozproszonego akcjonariatu, jako alternatywa kredytu dla małych spółek bez zdolności kredytowej. Jest to możliwe dzięki rynkowi NewConnect, gdzie młode podmioty mogą zdobyć kapitał na dalszy rozwój. Modelowe podejście zakłada emisję akcji serii A, za pomocą których finansowany będzie rozwój, operacje, branding i marketing, oraz emisję akcji serii B, które sfinansują zatrudnianie nowych pracowników i ekspansję rynkową.
Naturalnym kierunkiem rozwoju dla spółek jest przejście na rynek główny GPW, tak więc osiągniecie fazy rozwoju „Stabilization stage”. Na tym etapie następuje zmiana struktury akcjonariatu poprzez wejście inwestorów instytucjonalnych, czy też inwestorów zagranicznych. Jest to najwyższy poziom rozwoju spółki.
Z kolei wyjście z inwestycji (tj. Buyout Investments) możliwe jest poprzez wstrzyknięcie w spółkę środków finansowych (obligacje, akcje, obligacje zamienne na akcje, akcje uprzywilejowane ze stałą dywidendą), przez co kupujący przejmuje udziały w spółce (Acquisition capital). Możliwy jest również LBO (Levarage Buyout), który jest analogiczny do Acquisition Capital z tą różnicą, że zaciągnięte finansowanie zostaje umiejscowione w strukturze przejmowanego przedsiębiorstwa, a nie poza nim.
Kolejne formy wyjścia z inwestycji to MBO (Management buyout), czyli transakcja LBO z zaangażowaniem dotychczasowego managementu spółki przejmowanej. W przypadku MBI (management buy-ins) menagerowie zaangażowani w przyszłe prowadzenie spółki zastąpią obecnych menagerów.
Możliwa jest również sprzedaż znacznej ilości udziałów prywatnemu inwestorowi (lub grupie inwestorów) w sytuacji, gdy potrzebne jest szybkie zebranie dodatkowego kapitału, co określane jest jako Private investment in public equity (PIPE).